به گزارش خبرنگار رویداد فرهنگی، یکصدوچهارمین جلسه دیدار و گفتگوی مجله فرهنگی و هنری بخارا برای اولین بار در کتابفروشی شهر کتاب مرکز دایره المعارف بزرگ اسلامی به بررسی اشعار نیکو ندیم اختصاص یافت.

در ابتدای این برنامه سیمین ندیم، مادر نیکو ندیم ضمن تشکر از علی دهباشی، مدیر مجله بخارا به ایراد سخنرانی پرداخت و گفت: نیکو راه درازی را پیموده تا اکنون به اینجا رسیده است، قلم‌های اول او از روزنامه‌های دیواری دبستان تا پیک دانش‌آموز شروع شد و راه او را به مجله‌های وزینی مثل هستی، بخارا و هم‌اکنون کاروان مهر باز کرده است.

وی ادامه داد: این راه دراز جز در محیطی پر از مهر و عاطفه در کنار پدر و مادر، بستگان و نزدیکانی که همیشه یار و یاور نیکو در تمام دوران زندگی بوده‌، میسر نمی شد. تلاش بی‌وقفه نیکو برای استفاده از توانایی‌ها و غلبه بر ناتوانی‌های بیشمارش قابل ستایش است.

سیمین ندیم اظهار داشت: از آنجا که شاهد تلاش شبانه‌روزی نیکو برای آموختن و یادگرفتن بودم، می‌توانم بگویم که اگر کسی در وضعیت نیکو است می‌تواند با تلاش خود به جای مطلوب رسد.

وی همچنین درباره نقاشی‌های روی جلد اول و دوم اشعار نیکو که توسط پرستو فریور هنرمند جوانی که هم‌اکنون مقیم فرانسه است توضیحاتی را ارائه کرد.

رکود دکتر ندیم در کتابخوانی و مطالعه بی‌نظیر است

در ادامه برنامه فریدون مجلسی به موضوع ارتباطات به عنوان عاملی که روابط همکاری را بعد از مدتی به روابط خویشاوندی تبدیل می‌کند، اشاره کرد و گفت: تراوشاتی که از نیکو ندیم می‌بینیم به صورت خودبه‌خودی نیست و ثمره حضور در جامعه‌ای فرهنگی، خانواده و مادری فرهنگی است.

وی رکود دکتر ندیم(پدر نیکو)  را در کتابخوانی و مطالعه بی‌نظیر دانست و اظهار داشت: اشعار نیکو فقط منحصر به طبیعت‌گرایی و ظرافت‌های مربوط به طبیعت نیست بلکه اشعار او به جنگ واکنش نشان می‌دهند یا حتی به سربازان جوانی که کشته می‌شوند؛ لذا این مطالب برای من بسیار دلنشین بود.

مجلسی در پایان صحبت‌های خود، یکی از کتاب‌هایی که به تازگی ترجمه کرده است را به نیکو ندیم هدیه کرد.

اشعاری که از حیث همدلی با طبیعت با اشعار سهراب سپهری قابل مقایسه هستند

حورا یاوری نیز در ادامه با اشاره به آشنایی خود با نیکو ندیم عنوان کرد: با توجه به آشنایی دیرین من با نیکو، نگاه کردن من به بزرگ شدن او و تلاشش برای گفتن، یادگرفتن و نوشتن حس‌ها و عاطفه‌های خود؛ فکر می‌کنم باید کلام من از ستایش شعر شروع شود.

وی شعر و هنر را قدیمی‌ترین دوست انسان دانست و بیان کرد: اگر به تاریخ شعر نگاه کنید، سرآغاز آن زمانی است که انسان تنهای بی پناه، احساس دلتنگی می‌کند و به نظرش جای چیزی در زندگیش خالی است لذا کلمات و اشعار خود را به صورت کلام موزون یا به شکل نقش به یادگار می‌گذاشته است.

وی ضمن ارائه توضیح کوتاهی از داستان فیلم «باشو، غریبه کوچک» از بهرام بیضایی، اظهار داشت: نیکو به عنوان یک غریبه کوچک در زمان ما با شعر زندگی کرده و با شعر عواطف و اندوهش را در میان گذاشته است. نوع شعری که نیکو سروده شاید در بین تمام شاعران معاصر ایران با شعر سهراب سپهری قابل مقایسه باشد که نوعی همدلی با طبیعت در آنها محسوس است.

یاوری ادامه داد: با توجه به نمونه‌هایی از شعر نیکو، این توانایی انسان برای دیدن امکان گویایی در طبیعت از نگاه شاعری مثل نیکو با برخورداری از این همزبانی بینهایت؛ ناشی شده است. شعر نیکو، شعر توانا کردن طبیعت برای همدلی با انسان است.

سپس حورا یاوری به نمایندگی از حاضران از نیکو ندیم دعوت کرد تا یکی از اشعار کتاب خود را بخواند.

در انتهای برنامه علی دهباشی یادداشت محمدعلی اسلامی ندوشن که برای مجموعه شعر نیکو ندیم نوشته بود، را خواند.

ندوشن در این یادداشت نوشته بود: شعرهای نیکو ندیم را با علاقه‌مندی خواندم، لطیف وساده هستند و با دید مستقیم به طبیعت ادا گردیدند. حسن کار آن است که از تصنع‌ها، تکلف‌های شعر امروزی مبرا هستند و شاعر فقط دید خود را بیان می‌کند. شعر لحظه‌ها است یعنی دریافتی که از یک لحظه آغاز می‌شود و بی‌درنگ بر کاغذ می‌آید؛ از این رو ترجمه آنها به زبان دیگر آسان است، جرقه‌های فکر که در شعرهاست به آُسانی خود را می‌نمایاند و نه آن است که خواننده را از ابهام‌های خود سردرگم کند. البته تاریخ شعرها است که برخی‌ها خیلی قدیمی هستند اما اگر مشخص شود که شعر در چه سن پایینی گفته شده است درک و تطبیق آنها آسان‌تر می‌شود.