فرهنگ و ادب - معرفی کتاب
معرفی نمایشنامه «دست آخر»+فایل صوتی
تاریخ انتشار : 96/04/10 ساعت 20:21

نمایشنامه «دست آخر» از آثار ساموئل بکت است که توسط مهدی نوید ترجمه و نشر چشمه آن را به چاپ رسانده است.

 

به گزارش رویداد  فرهنگی، در قسمتی از متن این کتاب نوشته شده است:

نل: این مسخره بازی‌های هر روز چیه؟

(مکث)

نگ: دندونم رو از دست داده‌ام

نل: کی؟

نگ: دیرز داشتمش.

نل: (محزون) آه، دیروز!

(به سختی به طرف یکدیگر می‌چرخند.)

نگ: می‌تونی من رو ببینی؟

نل: به سختی. تو چطور؟

نگ: چی؟

نل:می‌تونی من رو ببینی؟

 نگ: به‌سختی.

نل: چه بهتر، چه بهتر.

نگ: این حرف رو نزن.

(مکث)

بینایی مون ضعیف شده.

نل: آره.

(مکث. از یکدیگر فاصله می‌گیرند.)

نگ: می‌تونی صدام رو بشنوی؟

نل: آره. تو چی؟

نگ: آره.

(مکث)

شنوایی مون ضعیف نشده.

نل: چی مون؟

نگ: شنوایی مون.

نل: نه

(مکث)

چیز دیگه‌ای داریم که بهم بگی؟

نگ: یادت می‌آد-

نل: نه

نگ: وقتی دوترکه سوار دوچرخه بودیم، تصادف کردیم وساق پاهامون رو از دست دادیم.

(از ته دل می‌خندند)

نل: توی آردن بود.

نگ: توی راه سدان.

(همچنان آرام‌تر می‌خندند.)

سردته؟

نل: آره، مردم، تو چی؟

نگ: (مکث) دارم یخ می‌زنم.

(مکث)

می‌خوای بری داخل؟

نل: آره

نگ: پس برو داخل.

(نل تکان نمی‌خورد.)

چرا نمی‌ری داخل؟

 

نل: نمی‌دونم. 

 

آن چه در «دست آخر» به مثابه کنش قلمداد می‌شود اگر جزئی نباشد ساده است. یک زوج مرد، ارباب و خدمتکار، هم و کلاو، در یک پناهگاه یا یک جور انباری اقامت دارند. تصویر آخرالزمانی است. انگار آن‌ها تنها یازماندگان فاجعه‌ای نامعلوم‌اند. هر دو رو به موت اگر چه هنوز نمرده‌اند چرا که «دیگر طبیعی نیست.» پناهگاه روی یک صخره است، در حاشیه دو جهان. سمت چپ مخاطب پنجره‌ای رو به دریاست و سمت راست وی رو به زمین است. پنجره‌ها بلندتر از آن‌اند که کلاو بتواند بدون کمک نردبان از آن‌ها به بیرون نگاه کند. چیدمان صحنه حس درون جمجمه‌ی انسان را خلق می‌کند. بیرون یک زمین هرز فیزیک است؛ درون، آگاهی منفک. اگرچه این نمایش‌نامه در پس‌آیند جنگ جهانی دوم نوشته شد، چرک نویس‌های ابتدایی کنش را طی و بلافاصله پس از جنگ جهانی اول مستقر می‌سازند، بالاخص در پیکاردی.

 

در این کتاب مهدی نوید به کمک طهورا آیتی به غیر از متن ترجمه شده نمایشنامه «دست آخر» ساموئل بکت، بخش‌هایی با نام «حواشی و تعلیقات» و زندگینامه بکت نوشته است.

این دو بخش مکمل با توجه به پیچیدگی نمایشنامه‌های بکت و کم نظیر بودن آن با دیگر نمایشنامه‌ها، به درک بهتر این اثر کمک کرده است.

در بخش حواشی و تعلیقات مقاله‌ای نوشته «اس ای گنتراسکی و سی جی آکرلی» ترجمه شده که در آن به بررسی چگونگی شکل‌گیری این نمایش و ایجاد تغییرات در متن یا اجرای آن پرداخته شده است، هم‌چنین مفاهیم نمایش برای خواننده توضیح داده شده است تا خواننده نمایش را بهتر بفهمد. در این بخش به دیالوگ‌ها، نمادها و فضای نمایش اشاره‌هایی شده است تا اهداف بکت از به کارگیری آن‌ها در نمایش روشن ‌شود.

در بخش پایانی کتاب مهدی نوید به ترجمه فصل اول کتاب «راهنمای انتقادی کامل راجع به ساموئل بکت» پرداخته است. در این بخش به طور خلاصه زندگی نامه بکت روایت شده است و خواننده با روند کاری او نیز آشنا می‌شود.

 



نظرات کاربران

ارسال