منوچهر انور، نویسنده، ویراستار و مترجم در گفت‌وگو با خبرنگار رویداد فرهنگی درباره کار ناشران مبنی بر حذف نقش ویراستار از آثار خود بیان کرد: اتفاقا این اواخر اسم ویراستاران را در کتاب‌ها دیدم اما بنظرم معنی ویراستار هنوز به درستی روشن نیست.

وی با اشاره به روشن نبودن معنی ویراستار ادامه داد: وقتی برخی از افراد کار تصحیح یا پی‌نوشت‌ها یا صفحه‌آرایی را انجام می‌دهند به اشتباه ویراستار نامیده می‌شوند.

انور با بیان اینکه کلمه «ویراستار» در مقابل کلمه «ادیتور» انتخاب شده است، گفت: دوران حضور در فرانکلین لغت «ویراستار» هنوز ساخته نشده بود و به جای آن از کلمه «ادیتینگ» استفاده می‌کردیم بدین معنی که فرد ویرایشگر می‌تواند کار نویسنده یا مترجم را تصحیح کند و تغییر دهد، درواقع می‌تواند این صلاحیت را داشته باشد که ضمن مشورت با صاحب اثر برخی از موارد را حذف کند.

وی اظهار داشت: حیف که ناشران آنطور که باید ویراستاران به معنی ویراستار (واقعی) را وارد معرکه نمی‌کنند.

از تغییر متون طبق سلیقه مترجم تا جرم فرهنگی و هنری

این نویسنده و مترجم درباره تغییر متن اصلی از سوی مترجمان به بهانه بومی‌سازی بیان کرد: وقتی مترجم کاری را برای ترجمه انتخاب می‌کند یعنی آن را بطور کامل پذیرفته است، گاهی برخی متون خاص احتیاج به نوعی توضیحات دارد که  در آن شرایط فرد باید آنها را بیان کند تا خواننده ایرانی مفهوم آن را دریابد.

وی اعلام کرد: درصورتی که مترجم متن و صحبتی را از خود به ترجمه وارد کند جرم فرهنگی و هنری مرتکب شده است.

انور در پاسخ به این سوال که آیا می‌توان موفقیت دوبله را مدیون مترجمان ایرانی دانست، گفت: موفقیت دوبله مدیون افرادی است که آن کار را به خوبی انجام می‌دهند ولی بلایی که مترجمان دوبله بر سر آن درآورده‌اند، بیان کردنی نیست لذا آنجایی که دوبلاژها عالی هستند برای مواردی است که دوبلورها با دخالت خود کارهای درخشانی را انجام دادند.