هایدگر در دانشگاه با زنی یهودی به نام هانا آرنت آشنا شدو مدت زمانی کوتاه مراوداتی عاشقانه با او داشت. این زن زیباروی جوان در سال 1924 به ماربورگ آمد و در کلاس‌های افلاطون هایدگر شرکت می‌کرد. هانس گئورگ گادامر که همان موقع در ماربورگ مشغول تحصیل بود، او را چنین توصیف می کند: آن دوشیزه عجیب و غریب که همیشه سبز می‌پوشید. هایدگر و آرنت به هم عشق می‌ورزیدند. در 27 فوریه 1925 هایدگر به او چنان می‌نویسد: هانای عزیز! چیزی شیطانی مرا فرا گرفته است. پیش‌تر هرگز چنین اتفاقی برایم نیفتاده است و در نامه‌ای که به تاریخ 21 مارس 1925 از توتاوبرگ برای آرنت ارسال شده آمده است: آرامش هنگام دیدن سیمای دختری جوان، که با بارانی و کلاهی که تا چشمان آرام و درشتش پایین آمده بود، برای نخستین بار به اتاق مطالعه من پا گذاشت، او که با طمانینه و شرم به همه سوال‌ها پاسخ کوتاه می‌داد...

استاد متاهل قرار ملاقات‌های خود را با او بسیار دقیق برنامه ریزی‌ می‌کرد. هانا آرنت که از این مخفی‌کاری‌ها خسته شده بود، در اوایل سال 1926 به هایدلبرگ نقل مکان کرد. هایدگر بعدها اقرار می‌کند که بدون او نمی‌توانسته هستی و زمان را بنویسد.

زبان خانه هستی است

هایدگر پس از ریاست ناموفقش بر دانشگاه، به فعالیت های فلسفی خودش بازگشت. هایدگر می دید که با غلبه زبان فنی – علمی تبادل اطلاعات، شیوه ای از تفکر پدید آمده است که همه چیز را بر اساس سودمندی و مطابق دیدگاه کمیت گرای خود توصیف می کند . تمام فرهنگ غربی ما توسط تفکر حسابگر افسون شده است. اما زبان از نظر هایدگر صرفا ابزاری برای برقراری ارتباط نیست. بلکه فضای تجربه‌ای است که در آن انسان و جهان با هم روبرو می‌شوند. واژه‌ها در دل خود رازهایی نهان دارند، که ما را قادر به ادراک فضاهای تجربه تازه می‌کنند. در آنها ابعادی از هستی پنهان است که ما باید آشکار کردنشان را بیاموزیم. هایدگر به واژه هایی مانند ذات، روشنگاه، بنیاد، چیز، هستی و غیره از نظر فلسفی و ریشه‌شناسی توجهی ویژه داشت. زبان شعر اندک اندک به موضوع اصلی فلسفه هستی او تبدیل شد. در زمستان 1934 هایدگر درسگفتاری راجع به اشعار ژرمانیا و راین هولدرین ارائه کرد.

درباره کتاب

مارتین هایدگر یکی از برجسته‌ترین فیلسوفان قرن بیستم است. علاقه به تفکر و شخصیت او همچون گذشته ادامه دارد. دریدا، آدورنو، فوکو، بلومنبرگ و دلوز که خود همگی از متفکران نامدارند مشتاقانه و نقادانه به بررسی آثار هایدگر پرداخته‌اند.
آثار هایدگر به واسطه ساختار زبانی جزو پیچیده ترین متن ها شمرده می شود.کسانی که مایل به مطالعه خود هستی و زمان نیستند، در کتاب حاضر پاسخ‌هایی برای مهمترین پرسش‌ها خواهند یافت که به شیوه‌های جذاب روشن و قابل فهم نوشته شده‌اند. تمایز هستی و دازاین در چیست؟ مرگ نزد هایدگر چه نقشی بازی می‌کند؟ تکنیک چه نقشی بازی می کند، تکنیکی که هایدگر آن را تحت عنوان «گشتل» به عنوان دیدگاه بنیادی ما نسبت به جهان می ‌فهمد؟